Cechy rozpoznawcze stali kotłowej 1.0460

Stal to bardzo mocny i trwały materiał, który wykorzystywany jest w wielu gałęziach przemysłu. Jego szerokie zastosowanie wiąże się przede wszystkim z mnóstwem gatunków stali do wyboru. Różnią się one między sobą składem chemicznym, odpornością na czynniki atmosferyczne czy korozję, a także wytrzymałością mechaniczną. Wśród nich znajduje się stal kotłowa 1.0460. Jakie są jej cechy rozpoznawcze? Sprawdźmy!

Praca w podwyższonych temperaturach

Stal kotłowa wyróżnia się w szczególności możliwością pracy w podwyższonych temperaturach. Za tę właściwość odpowiedzialna jest przede wszystkim obecność w składzie takich pierwiastków, jak wanad, molibden czy chrom. Stal 1.0460, która wg normy EN ma symbol P250GH (lub C22.8), przystosowana jest do bezusterkowego funkcjonowania nawet w 480 stopniach Celsjusza. Jest to niestopowa stal niskowęglowa konstrukcyjna, która charakteryzuje się:

• dobrą spawalnością,
• odpornością na odkształcenia,
• podwyższoną jakością.

Co więcej, cechuje się możliwością stosowania jej w urządzeniach ciśnieniowych. Stal 1.0460 zawiera w swoim składzie 0,3-0,9% manganu, poniżej 0,3% chromu i 0,9-1,1 molibdenu.

Wykorzystanie stali kotłowej 1.0460

Wysoka jakość stali kotłowej 1.0460 oraz jej duża odporność na bardzo wysokie temperatury sprawiają, że znajduje ona zastosowanie przede wszystkim w przemyśle energetycznym i chemicznym. Elementy oraz urządzenia wykonane z tego materiału przystosowane są do pracy w trudnych warunkach. W związku z tym stal P250GH jest wykorzystywana do produkcji rozmaitych części i podzespołów, takich jak:

• kotły parowe i ich elementy,
• zbiorniki ciśnieniowe,
• turbiny,
• rury,
• pręty.

Ponadto jest ona używana podczas wytwarzania aparatury. Wykonane z niej elementy łączeniowe, takie jak nakrętki, śruby, kołnierze, złącza rur i innych instalacji energetycznych cechują się doskonałą trwałością.